Elvira en zijn vrienden

Daar liep ik,ik voelde de wereld onder mijn voeten en de lucht boven me was helderblauw. Ik rook de natuur en naarmate ik verder liep werd het gras hoger en ging het over in bomen en struiken. Ik genoot van het leven en het leven genoot van mij. De vlinders leken te dansen op het ritme van het gezang van de vogels terwijl de zon zorgde voor een perfecte dag. Niets leek ik niet aan te kunnen en voor eventjes voelde ik mij alleen op de wereld.voor eventjes...De vlinders stopte opeens met dansen en de vogels vlogen weg. De stilte in de natuur werd verstoord door een dier dat z'n laatste noodkreet leek te slaan. Nieuwsgierig als ik was vroeg ik mij af wat dit zou kunnen zijn en terwijl ik zachtjes doorliep wist ik niet dat mijn vraag beantwoord zou worden door een hongerige zwarte panter die zojuist zijn hoofdgerecht gevangen had. Met angst in mijn benen stond ik fascinerend te kijken naar het beest... En het beest keek naar mij. Hij trok zijn bek wijd open en liet zijn tanden zien. Ik niks anders doen dan erin te kijken totdat onze ogen elkaar vonden. Z'n gele ogen feller dan de zon raakte mijn luchtblauwe ogen en voor even stijgde we boven de aarde uit. Was ik zijn prooi, vroeg ik mij af terwijl het leek of hij zijn beslissing nog niet gemaakt had. Vol angst merkte merkte ik op dat er een half dood dier onder zijn poot lag en ik voelde de spanning oplopen tot een climax. toen ineens zette de panter een stap vooruit en terwijl ik er 1 achteruit deed wist ik het: ik was zijn prooi. net toen ik dacht dat ik er geweest was wist ik niet dat mijn redding kwam van het dier onder z'n poot. ontsnapt aan zen aandacht gaf het beestje zijn laatste sprint in de hoop naar naar vrijheid. geschrokken door z'n ontsnappingspoging zette de panter de achtervolging in en dat was het moment dat ik kon ontsnappen en mijn weg terug vond.. mijn weg naar vrijheid. welkom in Tamar negara. een wildlife national park waar we een halve dag over deden om er te komen. jimmie is hier ook echt een panter tegengekomen maar de waarheid is eigenlijk dat ie als een angsthaas naar jordi rende en de rest van de dag in shock heeft doorgebracht.

de eerste dag dat we er waren hadden we gelijk 2 tours geboekt: een jungle walk s'ochtends vroeg en een jungle nightwalk om allemaal insecten te bekijken. de volgende onchtend om 10 uur was het zover. met 2 veel pratende maar lieve japanse meiden, 2 duitsers, een italiaan en een oude man gingen we deze tour doen. eerst kregen we uitleg over survivalen in de jungle (nu hoeven jullie je helemaal geen zorgen meer te maken) en hebben we ook over s'werelds grootste hangbrug gelopen wat heel leuk was. daarna gingen we klimmen en getraind als we zijn deden we dit moeiteloos op onze slippers. konden die andere dat ook maar zeggen. doorweekt van het zweet kwamen de meeste de top op en de japanse meiden waren voor een moment zelfs uitgepraat (gelukkig). hoe dan ook, de top bood ons mooi uitzicht op de jungle maar heel boeiend was het allemaal niet. de nightwailk moest het dan maar doen voor ons. s'avonds rond een uur of 10 moesten we aanwezig zijn bij de organisatie en daar raakte we in gesprek met een nederlandse man. spontaan ging ie mee in de hoop fascinerende insecten te zien. in het begin leken grote wandelende takken en krekels het hoogtepunt te worden. de poging om een schorpioen uit z'n nestje te toveren was mislukt. gelukkig voor ons hadden we toch wat we wouden: een grote slang hangend in een boom verblind door alle fototoestelflitsen. maar toch was die slang heel mooi en indrukwekkend om te zien. toen we terug waren van de tour hebben we ons met de nederlandse man ingeschreven voor rapid shooting.met een soort lange houten kano met een mortortje gingen we de wilde rivier op. het was heel tof en indrukwekkend om tussen 2 jungles op een wilde rivier dit te doen. fascinerend hoe sommige stukken van de rivier heel onrustig en wild zijn. op een wat rustiger gedeelte hebben we gezwommen en hebben we ook nomaden gezien. indrukwekkend dat mensen zo leven en nog indrukwekkender waren de hangtieten van 1 van zo een nomaad(in). dezelfde dag besloten we wel dat het tijd was om naar thailand, phuket te gaan. dit zou dan wel met veel tussenstops moeten gebeuren. de volgende dag gingen we als eerst met de minibus naar een stadje vlakbij de grens: kota baru. natuurlijk was dit saai maar de volgende gingen we gelukkig de grens over. na hier naar toe gebracht te zijn met een bus deden we dit lopend. om naar phuket te gaan zouden we weer eerst naar hat-yai moete. zo gezegd zo gedaan. hat-yai: onze eerste thaise stad. veel indruk gaf het niet maar de guesthouse is wel een vermelding waard. dit leek namelijk het decor van the shining...here's johnny!!! nee jordi en jimmie en gelukkig gingen we de volgende dag naar phuket. na een rit van 6 uur kwamen we aan in phuket-town. geen strand, nee we werden afgezet in de stad. na hier overnacht te hebben gingen we de volgende dag wel naar het strand van phuket. dit was een ongelooflijk toeristen-oord waar mensen af gewisseld werden door oud tuig en mooie meiden. na de rest van de dag gechillt te hebben was het de volgende dag tijd voor een btje actie. we gingen brommers huren en na van strandresort naar strandresort gecrosst te hebben kwamen we aan op de plek waar de tsunami was geweest. en dat is best wel indrukwekkend. na genoeg gesjaced te hebben doken we het nachtleven in van phuket waar veel ladies en ehm... ladie-boys waren. heel gek maar we vinden het toch altijd apart als een jonge thaise mied met een oude man loopt. al met al was het heel leuk maar nu wouden we toch heel graag naar de phi phi eilanden. en zo geschiedde. om 7 uur s'ochtends vertrokken we naar de boot om daar anderhalf uur mee te varen naar ko pih phi. en dat eiland is een paradijs..veel mooie jonge meiden..maar het eiland zelf is ook echt prachtig. een heerlijk gevoel om de hele dag in kristal-helder water te dobberen terwijl je geniet van de zon. en net als je dacht dat het niet beter kon brak de avond aan. daar zaten we dan op een matje op het strand met honderden mensen bij elkaar te genieten van goeie muziek en een spetterende vuurshow. avond aan avond was het echt geweldig. helaas was het niet zo geweldig voor onze portomonnee's dus vertrokken we na een paar dagen naar een ander eiland: ko lanta. dit eiland is groeiende en een stuk goedkoper maar ook heel mooi en groot. we hadden een hutje aan het strand en de plek was heel tustgevend en relaxed. we hebben hier niet veel gedaan behalve weer 2 scooters gehuurd en over het eiland gereden. dit bracht ons bij een waterval en om hier te komen moesten we door een stukje juhngle lopen. waar jimmie dit deed op slippers deed jordi het op blote voeten wat ieders respect verdient. het is namelijk niet nix de gevaren van de jungle tegenmoet te gaan op je blote voeten. voor zover wij weten deden alleen mowgli, tarzan, jane en george uit de jungle dit. de waterval stond droog maar de plek was wel heel bijzonder en rustgevend. 1 avond toen we naar huis liepen werden we ook nog vergezeld door een slang maar helaas overdleefde hij de passerende auto niet. Dit was heel zielig. 1min stilte graag-- 1 min okay. Na Lanta zijn we Krabi gegaan. We zitten nu in Krabitown en het is een saai plekje op de karaokebar na. Ja karaokebars. daar zaten we als enige 2 toeristen verplicht door de serveerster om een liedje mee te zingen. Al snel hadden we de smaak te pakken en klonk my girl door de boxen uit jimmies mond. Jordi zong vol passie wonderful world en mensen dat klonk overtuigend. Nadat Jimmie zijn versie van No Woman No cry had gezongen sloot Jordi af met Thank you van Alanas Morissette en Jordi.. Thank You! Geloof het of niet maar de mensen gingen gewoon door waar ze mee bezig waren: niet luisteren naar onze zoete klanken. wat heerlijk om ongegeneerd volop te zingen zonder dat mensen weglopen (of een aplaus geven trouwens). Morgen gaan er naar James Bond island en daarna verder omhoog Thailand in en bij Bangkok slaan we rechtsaf.. want wij gaan naar Cambodja en Vietnam. :)

Ome Will we missen je wel hoor. We merken dat heel erg nu we zo lang weg zijn!
Overigens Jordi heeft een hele nacht rondgewandeld met het idee dat ie het hotel niet meer in kon terwijl Jimmie heerlijk dronken lag te slapen. gelukkig vond hij z'n weg terug en kwam hij om 5 uur s'nachts de kamer binnen gerent met het idee dat Jimmie ook de hele nacht heeft gepiekerd waar jordi was.. niet dus. Maar ja eind goed al goed!