3de rijstverhaal

De bintangs smaakte lekker, net als de Ticket to the moon... Het werd een lange reis!
Ook hier was een tijd van komen en gaan. We hadden er meer backpackers verwacht, maar zoals in heel Bali was het bijna toeristloos. Veel hotels zijn dan ook bankroet.
De reis van Gili tralala naar Bali was lang en stormachtig. We hebben echter wel dolfijnen gespot!!Na een halve dag onderweg geweest te zijn hebben we bij Padang bai een taxi genomen naar Candidasa. Hehe even bijkomen. Na een lange nacht heerlijk slapen zijn we naar Tenganan gaanlopen. (stiekem de helft met de brommer afgelegd.) Tenganan is een heel mooi traditioneel dorpje waar alles nog op de ouderwetse manier gebeurd. Overigens ligt het aan de bergen dat meer overkwam als een jungle. Wij zagen een mooi bergpaadje en zijn een stuk omhoog geklommen/gelopen.Tip: als je door de jungle loopt neem dan water mee, anders is het best wel pittig merkte we.
Op de terugwegg naar Candidasa hebben wij nog een paar fotos gemaakt van hele energieke kinderen bij een school. Erg leuk om te zien. In Candidasa besloten wij om nog een dagje te blijven om te gaan snorkelen. Slechtste idee tot dusver. Het stormde en regende. Toch hebben wij de zee verslagen en we hebben gesnorkeld! Alleen jammer dat er de hele tijd water in de snorkel kwam. haha. Koraal? nooit gezien! Trouwens: de eigenaar van het hotel (een australische vrouw) was heel lief tegen ons. Ze bemoederde ons. We hadden echt het gevoel dat we 2 groentjes zijn . ( wat we eigenlijk ook zijn) Uiteindelijk vond ze ons wel schattig.
De volgende dag een lange rit genomen naar Candikuning . Die dag naar een tempel geweest. (wel vermoeiend al die tempels). Het is heel mooi maar we kunnen niet blijven staren naar die mooie beelden. Na Candikuning besloten wij om vroeg op te staan om een lange wandeling te maken . Met 15 kilo op je rug en de laatste 2 uur zware stormen te doorstaan namen we toch maar vanuit Gitgit een taxi ( heel veel apen gezien trouwens!)naar Singaraja. Singaraja is de op een na grootste stad van Bli maar veel onderontwikkeld dan de grootste stad Denpasar. Doorweken kwamen we aan en zijn eerst ff wezen chillen na de zware lange wandeling. Want dat was het! We vonden echter wel weer energie om een Chineze tempel te bezoeken. dat heeft mooie plaatjes opgeleverd. De terugweg van de tempel werden we geconfronteerd met bedelende kinderen en zelfs bejaarde vrouwen. Dat laat toch wat op je achter. Niet wetende dat het erger zou worden. Na een lange dag besloten we vroeg naar bed te gaan. We stonden vroeg op. DE zon scheen volop en omdat we dat nog niet veel hebben meegmaakt zijn we daar even voor gaan zitten.En een stuk bruiner zijn we geworden!! Later op de ochtend besloten om met de motor baar Gitgit te gaan om daar een waterval te bezichtigen. Die waterval leek wel een toeristenbron van Git git. Aan kraampjes niet te kort. Zeurende mensen die willen dat je wat bij ze koopt. Irritant, maar het kan erger, maar dan op een andere manier. Op de heenweg naar de waterval werden we al geconfronteerd met kleine kinderen tussen de 3 en 5 jaar die kettingen verkochten. Alsof ze gehersenspoeld waren konden ze alleen maar zeggen: 1000okay? Hello 1000 Okay. Ze horen te spelen en lol te maken maar je kon weining terug zien van hoe een kind hoort te zijn. Jimi kon het als eerste niet weerstaan en kocht een ketting. De waterval die 40 meter is, was mooi om te zien en doordat we nog via een bergpaadje het hogerop hadden gezocht, zagen we de waterval ook van andere perspectieven.Heel mooi!
De terugweg waren het weer de kinderen die ons aangrepen. Ook Jordi heeft nu een ketting. Nadat een jochie van misschien 4 moest huilen besloten we alle kinderen geld te geven. Heel zielig was het. En zelfs toen Jordi nog een foto wou maken dacht het jonge meisje aan het verkopen van een ketting. alsof ze helemaal geen vreugde kenden. Het leken net zombies. En dat we dat moeten concluderen is wel zielig.
De terugweg besloten we een stuk door de bergen te lopen.Onderweg (altijd trouwens) enorm veel reacties. Erg leuk om dan toch vrolijke mensen te zien. Vooral de oude mensen met 2 tanden hebben vaak een big smile.:) Terug in Singaraja waren we beide geirriteerd door al dat getoeter en gevraag of we een taxi wouden. We kwamen gespannen aan bij ons hotel en hadden behoefte om door te reizen naar Lovina en daar een Bintang te drinken. Ongeveer als enigste 2 backpackers in een stad als Singaraja te zijn was indrukwekkend maar vermoeiend!
Nu Zitten we in Lovina. Vanavond treed er een bandje op. Gaan daar Heineken drinken! heerlijk om af en toe de toerist uit te hangen!